ψόθοιος

-ον, ΜΑ, και τ. αρσ. ψοθοιός, ὁ, Α

(κυρίως κατά τον Θεόγνωστ.) ακάθαρτος, ρυπαρός.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται με τη λ. ψόθος (Ι)].